Dön yüzünü, gösterme nur cemalini bana
Bırak gönlüm köze dönsün, aşkınla yana yana
Sensiz gönül sarayım, sessiz cenaze evi
Gönlün hoş olana kadar, çektir zulmü bu cana
Dön yüzünü, kederle bırak dünü, bu günü
Gönül evimde ses yok, unutur olmuş düğünü
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Dön Yüzünü
Dön yüzünü, gösterme nur cemalini bana
Bırak gönlüm köze dönsün, aşkınla yana yana
Sensiz gönül sarayım, sessiz cenaze evi
Gönlün hoş olana kadar, çektir zulmü bu cana
Dön yüzünü, kederle bırak dünü, bu günü
Gönül evimde ses yok, unutur olmuş düğünü
İnsafına kalmışım, iradem elimde değil
Kalbin unutması zor, senden gördüğü zulmü
Dön yüzünü göster, yetmez mi çektiklerim
Kırılan kalbe sebep, benim mi ettiklerin
Bence yine taptaze, geçmiş günde anılar
Başka yere sığamam, yerindir benim yerin
Dön yüzünü göster, ruhum nefesini alsın
Unut dilde olanı, muhabbet kalpte kalsın
Dünya deymez deymiyor, yol verme tasaya
Yol ver gönül ağacına, en derine kök salsın
Dön yüzünü, dünyaya ait olan ne varsa
Derman değil dünyalık ruhu bedeni sarsa
Seni bileni bilki, gönlün özü nurlansın
O zaman şifa olur, dünyalık elem tasa
Ahmet Alan
üstadım çok harika tespitleriniz var...şiirinizi bgeğenerek okudum...kutlarım duygu yüklü yüreğinizi...sevgiyle ve şiirle kalınız...saaygılarımla...ibrahim yılmaz.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta