Dön yüzünü, gösterme nur cemalini bana
Bırak gönlüm köze dönsün, aşkınla yana yana
Sensiz gönül sarayım, sessiz cenaze evi
Gönlün hoş olana kadar, çektir zulmü bu cana
Dön yüzünü, kederle bırak dünü, bu günü
Gönül evimde ses yok, unutur olmuş düğünü
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var