Dön yuvana Şiiri - Murat Ülkü

Niye uçarken yalpa yapıyor kuşlar
Niye bu kadar karadan koyu geceler
Niye içimi yakıyor suya düşen kıvılcımlar
Niye parlamıyor, benim olan ulaşılmaz yıldızlar
Niye böyle puslu umuda açılan pencereler...
Nerede benim yarınlara umudum,
Cenneti ayaklarımın altına seren meleğim
Cennet kokulum artık dön sıcacık yuvana...

Niçin, ilaç kokuyor gam boyalı duvarlar
Niçin, acı ile inliyor sesler, sızlıyor odalar
Eskidimi yllar, bozuldumu şen çıngıraklar
Mis kokulum artık dön sıcacık yuvana

Yok et dertleri, yırt kan lekeli çarşaflar,
Sana yakışan gül kokulu, derin uykular
Annen özledi seni, dualarla yorgun bedeni
Gel de yaza dönsün soğuk kış geceleri,
Ve evinize dolsun mutluluk türküleri

Gece yarısi isyan eder başkaldırır ağrılar
Dindirmez sızıları ninniler ve masallar,
Bilinmez, hangi annenin yüreğine kaçar sancılar
Yürekleriyle hangi çocuğun yarasını sararlar
Kırılır kanatları, dua ile secdeye düşer melekler

Nerede anne deyişinle uyandığım sabahlar
Nerede gözümü senle açtığım güzel rüyalar
Nerede ağlayışın gülüşün, huzur veren sesler
Sesim nefesim artık dön sıcacık yuvana...

Sen hala kücücük bir bebeksin
Ağrıya acıya dayanamazsın
O kadar iğneyi ilacı kaldıramazsın
Sen benim tek düşümsün, uykulara sığmayan
Dokunsan uyanırım, yanar kül olurum
Uçarsan, ta kökünden kırılır kanatlarım

Gece ile uyanır dertler, ağrılar başlar
Çocuklar hastayken anneler uyumazlar
Yürek yangınından buz tutar pencereler
Ve anneler, dua tadında ninniler söyler
Uyusun da büyüsün ninni, tıpış tıpış yürüsün ninni
Bebeğim yeter artık dön sıcacık yuvana...