Dön, toprağına, aşkına, yurduna dön
Yok sana dünyada başka bir yön
Ne batı'nın, ne de doğu'nun değil
Anadolu'nun, insanlığın orta yolusun sen
Ek, biç, üret, kimseye minnet eyleme
Toprağında beynin gibi çöl olmasın
Dön, dön artık yurduna dön
Sen getirir isen kendine kendini
Unutma toprakta su gibi fışkırır, o da zorlar bendini
Sen bir tarafta kendine küs, toprak bir tarafta süs
Çocukların seni örnek alırsa bil ki bugünden ölmüşüz
Ne öyle kendi yurduna yabancı gibi bakıyorsun
Şikayet edip sızlanıp sahip çıkmıyorsun
Oğulsun sen, oğul! atalarının emanetine arı gibi çalışıp çabalayıp neden sahip çıkmıyorsun?
Vazgeç kölelikten
Bak tarihin aynasına rolün karşına çıksın
İnsan çaresiz kalana kadar çaresizdir
Çare siz değilseniz, kimdir?
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 22.9.2022 09:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kendi kendine yetebilmenin kıvancını yaşamak
sahip çıkmak toprağının her karışına
bir lokmaya muhtaç olmamak adına yarınlarda,
bağımlılık niye ki, gereksizken yurdumun mılletine...
esenlıkle kalınız Üstadım..
TÜM YORUMLAR (1)