Karda açlık çığlıkları
Zaman akışına koşut söylencelere düşüyor
Yepyeğinik ve usulca
Çoğalıyor ulumalar
Dinmeyen bir buzul müziği kulaklarımızda
Sabah öğle akşam
Şahane ölümler var
Don’un ve yılınçlığın
Baskınlığında
Pıtrak pıtrak mozaik
Eğilip bükülüyor dallar
Kavruluyor an’lar.
Dişe diş bir hesaplaşma bu
Suçlular ve güçlüler yer değiştiriyor
Kelebekler kulübelerinde değil
Sus pus oluyor evren
Sürgün işte bu uzun yolda
Kavga ve direnci
Herhangi bir turuncun perakende
Donuşunu izleyerek
Daha yakından tanıyabilir
Ve isterseniz
Bir çöplüğün doluşundaki objelere
Yeni bir anlam verebilirsiniz.
Sözün özü
Yüreklerimizde binlerce Mostar Köprüsü
Yıkık. Katlanmak gerek ayrılıklara.
Hey gidi evren hey
Us karşı koyamıyor
Dönencenin hesaplaşmasına…
onyediocakikibinonbeş
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 17.1.2015 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
demişti bir devlet büyüğümüz. Bu gün b söz daha da değer kazandı yaşanılanları ve üzerimize oynanan oyunları gördükçe.Suçlular ve güçlüler ayan beyan yer değiştirip bir de ortalıkta sütten ak, yoğurttan pak gezerlerken tenim değil...kanım donuyor.İliklerime kadar donuyorum. Önceleri perakendeydi donmalar. Artık, donacak yer kalmadı ne tende, ne kanda, ne canda.
Köprüleri ise anlamam hiç olası değil. Bir yandan aydınlığa, ışıklı yarınlara giden köprüler yıkılırken bir yandan geçmişe uzanan köprüler kurumaya veya onarılmaya çalışıyor. Oysa dünya uzaya gidiyor. Biz mehter maşına devam....
Offf... Nazım ustanın dediği gibi:
Eğer hala şıramızı vermek için üzüm. Gibi eziliyorsak kabahat senin,demeyeceğim. De dilim varmıyor ama kabahatin çoğu. Senin,canım kardeşim..! (N.H.).
Eğer hala şıramızı vermek için üzüm. Gibi eziliyorsak kabahat senin,demeyeceğim. De dilim varmıyor ama kabahatin çoğu. Senin,canım kardeşim..! (N.H.).
Kutluyorum öğretmenimi kaygılarımı destekleyen bu değerli şiiri için...Aydınlık yarınların şiirlerine...
Böylece hem şiirin mesajının fayda sağlamasını, hem de olur da sayfaya gelenler okur diye onların ufkunu açmayı hedefliyorum..
Nietzsche diyor ki bir sözünde:
'Nedenselliğin anlamı arttığı ölçüde ahlaklılığın alanının kapsamı daralır: Çünkü insan gerekli etkileri kavrayıp, bütün rastlantılardan ve buna ilişkin sonra olacaklardan ayırarak düşünmeyi öğrenince, şimdiye değin törelerin temeli olarak kabul edilen birçok fantastik nedenselliği tahrip eder.'
Bence, dün Mostar Köprüsünü inşa edip ötesine geçenler, kendi dönemsel tekniklerinin ve akılcılığın gerisine düşerek, tarihin çöplüğüne atılmanın yolunu açtılar...
Bir bakıma 'suçlular ve güçlüler' yer değiştiler... Belki de 'dönencenin hesaplaşmasıydı' bu, olması gerekendi..
21. yüzyılın sonuna doğru giderken... 'Kara ve kışa teslim olma' acizliğine düşenlerin açlığa, sefalete takacakları kulp 'kadercilik mi' olmalıydı? Hani nerede aydınlarımız, direnenler nerede?
'Don tutmuş olmalı tenleri...'
Şiirden bana geçenler daha var da.. Ben 'ana düşen yanını' açtım biraz...
Kutlarım dostumu...
TÜM YORUMLAR (4)