ben bir fotoğraf karesinde donuk
kumu hissetmekte ve yakıcı ve ışık yanılsamasını / uzak
ben anıların kevgiri karanlık hayal perdesi
kum dolu gözü açıyorum öpüşüne / yoksun
görüyorsun dilim dönmüyor artık şiire
ağzım kum tadı
ellere bakıyorum
işe yaramaz pençeleridir ömrün
sular dondu dün geceki ayazdan
nereye baksam don! ama dönme
aramızda yol donmuş / dönülmez
donu hissetmekte ve yakıcı ve ışığı çalınmış
dön tarihine prometeus / burda ‘zaman’ yok
sonsöz yerine:
bir ömrün içer’si gelmiyor yazıya / çöl
dil’e gelmiyor ruh / başka dil gerek / öte
kişi tarihini kanatır durur andıkça
bir yârmış / bir varmış…
Kayıt Tarihi : 8.6.2001 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!