Dön sevgisi mavi kadın Şiiri - Hamdi Oruç

Dön sevgisi mavi kadın

Dönmezsin
Ve ben ölürüm

Dön sevgisi mavi kadın

Dön sevgisi mavi kadın
Dön sevdiğim mavilik...
Göklerden düşen yağmur gibi kutsalsın..
Kuraklığıma düştün

Dön sevgisi mavi kadın
Bu ev neye yarar sensiz
Sol yanımı doldur yar
Denizlerim var

Darılttım mı
Günah bende mi
Sen benim aktığım denizimdin...
Ben geceyim sen gündüz..
Sen bu gönlün kiracısı değildin...
Gülüyor halime kargalar

Lal olaydım

Sensizlik ve bu kurak hayat kör etti beni
Kör topal yürüyorum
Gözüm yok gözüm ol yar

Dön sevgisi mavi kadın
Bu aşk bir nehir varsın denize
Bu aşk bir yavru kuş yuvadan uçmak onun da hakkı

Bir güneş gibisin bana
Yerin dolmuyor
Ömrümün ufkunda güneşler battı yar
Sevgin mavi

Dön güneşim
Dünya mahzun kuş gibi
Bulutlar ağlıyor bak...
Bu bülbülün gülü sensin...
Feryatta bu bülbül

Güneş de bu bülbül gibi sussun şimdi
Sessizliğin karanlığına bürün ey evim yar gitti
"Güneşini alırsan kadın kıştır..."derdi babam
Haklıymış babam
Lal olaydım
Darılttım seni

"Ölmeden ayrılmak ölümden acı" denilmiş
Dön
Dağ gibi bir ateşe düştüm
Dön
Ne dedim de darıldın yar...
Sanki bana iki dünya darıldı yar

Dönersin bir gün diye bir ömür bekleyeceğim
Dön
Yerin dolmuyor dön

Yerin dolmuyor
Bir çınar gibi büyür aşkın toprağımda
Alıp gittin cenneti...
Gittin yıkıldım harabeye döndüm o gün bu gündür
Dön
Cennetler senin olsun
Ey güneş
Dön

Çiçekler böcekler ile karşılarım seni
Bu dönüşün adını bahar koyacağım
Eğer uzarsa bu bekleyiş
Ölümden önce günlerce öleceğim

Döner misin bilmem ey sevilen kadın
Ey giden dön,geceler serindir üşütür

Dönmez
Ve ölürüm
Dostlar
Yaratılmışta haberim mi yok aşk ateşini söndüren su
Yalvardım dönmüyor
O güneş