Dön Sevgilim Şiiri - Hüseyin Kırkgeçit

Dön sevgilim sevgiline dön
Sen gitmistin bu sehirden
Beni bir basima birakip gitmistim
O zaman yetim kaldim,öksüz kaldim

Vedalasirken biraktin pak ellerimi
Bilemedim gurbetin bu kadar hasretini
Ve ellerim kirlendi sensiz bu sehirde
Ayriliklarin dili hece olup dilimden düsüyor

Hasretlerim kalbimin daglarindan yankilaniyor
Gecelerim sessiz,issiz,soguk ve sensiz
Sana nasil iltica ettim ki simdi sensizim
Huzur yok bu sehirde bana ve askima

Karinca yürüsü günlerim var bu sehirde
Mehmet Akif gibi sabrim var sensizlige
Dilim söylemese her gece ay huzurunda
Dualarimda sesimi duyurmak var; ac kalbini

Ask efendileri günes misali mesale tutarlar
Benim gecelerimde,hasretin elcileri ay tutuyor
Dolunay bekcileri gibi sabahlarim hep gece
Bir sesin,bir nefesin,bir bakisin,dilencisi oldum

Sabah günesinin yildizlari cikar pencereden
Onlarin icinde ben de varim,sen görmesen de
Senin uykunda gül misali kokusu var rüyalarimda
Deniz gibi sessiz,dag gibi suskunum bu sehirde

Dert ve keder bulutta yüklü bir yagmur
Gurbet verse beni sana bir gece ansizin
Dokunabilsem dudaklarina,ellerine,yüzüne
Hasretim gül olur tomar tomar elimde acar

Gönlüme gölge düstü bu sehirde bilmedim
Dön diye kac gece agladim ki artik islak yok
Aklimi yitirdim bu askta hasreti neyleyim
Gönlüme gölge düsmüs gece olmadan gel

Ask; muhtacin sultani,hasretin efendisi
Gurbet gönlümün dinmeyen sensiz acisi
Bir olup kalksam kacsam,bu sehirden sana
Gelir misin yanima,gelir misin yanima sevgilim

Kelimeler anlamlarini yitirdi aklimi kaybedince
Ölüm kefenim yirtildi yasarken bu sehirde
Her sözümde kann gördüm,damlalarimi sayarim
Son damlam düsmeden,akmadan dön sevgilim

Vicdanim nefsimle oyun oynar sana hasretken
Hicbirsey kazanmadim bu hasretten; acidan baska
Sevmeyi unutmaya basladim bu sehirde,gel sevgilim
Yar diye sarilmak varsa icinde dön sevgilim,dön

Gönlüm ihanetin bir hamlelik yani,sonra ölüm
Yüz akim kalmadi günesin gölgesinde oysa ölüm
Uzun gecelerimde ziyaret eder oldu beni
Sensizim ya bu sehirde gülmek zor be sevgilim

Dön sevgilim sana avareyim,pejmürdeyim
Harcai rüzgarlara kapilmadan gel sevgilim
Dokunuslarimin bir rengi kalmadi düslerimde
Yitirdim kendimi bu sehirde,ask diye diye

Sevgili hani askti bizimkisi; oysa hasret
Sevgili hani güzellikti bizimkisi; oysa dert
Sevgili hani biz asktik,asiktik; oysa dert
Sevgili hani ask bahcesinin nadiriydik; oysa yokuz

Askin olmasa idi bu sehir bana bir ölüm
Dertlerime iki metrelik bir mezar olur
Hasretimin güllerini diker,yagmurla sulardim
Iklimler yok bu sehirde ben varken kalbinde

Sevgili gel,yar gel,bir gülüsle gel
Bir sevgiyle gel,bir hasretle gel
Yeniden dog kalbime,dokun bana
Sar beni,gir gönlüme sevginle,askinla

Dön sevgili hasretken sana,dön bu kalbe
Hasretimin kann damlalari bitmeden dön
Günes batmadan gel,gece olmadan dön
Ben gitmeden dön,askinla,sevginle,kalbinle dön