Don Quixote
İlk şiirim sensin
Parmaklarım titreyerek yazıyorum,
Göğsüm daralarak
Anlatamayacağım, biliyorum
Çaresizim
Kıldan ince bir çizgi var
Sana her şekilde yakınım
Sesin engelsiz,
Yüzün gölgesiz önümde
Ulaşmaya çalışıyorum
Kelimelerim,
Harf harf dökülüyor
Çizgi, duvar gibi
Mapusane duvarı
Her dokunuşum yaralıyor
Al beni diye bağırıyorum
Sen benim çorak toprağımsın,
Sen benim yırtık libasım
Neden
Kurşun olup bana dönüyor kelimelerim
İçerisi cehennem gibiyken
Bu duvar
Neden,
Neden bu kadar soğuk
Bak buradayım
Biliyorum
Görmek için anlamak lazım
Bu duvar
Bu soğuk duvar
Desteksiz değil
Göremediğim, anlayamadığım bir şeyler var
Neden anlatmıyorsun
Bir dokunuşun yetecek
Biliyorum
Parmakların ciğerimi deler
Bakışların duvar yıkar
Anlayamadığım bir şeyler var
Görüyorum, duyuyorum
Anlayabildiğim tek şey var
Görmek, duymak istemiyorum
Söylemeye korkuyorum.
Kayıt Tarihi : 10.6.2010 23:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!