Dön-me Dolap Şiiri - Battal Gazi Arıcan

Geçsin..
Varıp geçsin zaman her türlü şüpheden,
Ben tedirgin masalların anlatıldığı uzaklara,
Tütsü yaptım acımı,
Yeri göğe sardılar dün gece beni dinlemeden,
Oysa sen içimde hep bir oyundun,
Korkulu yüreğe
Kehanetiyle gitmeler bürüyen.
Soğuyan yarama aşktan ezgiler konuyor şimdi,
Günahkâr melek, ateşten uykusuzluk çoğaltıyor,
-anla-
Taş üstünde taş kalmayacak diyorum sana,
Uykusuzluk diyorum..
Bataklık..

İnsan ancak yokluğunda kederli ve korkunç,
Bir su birikintisi kadar hassas ve kabaran,
Ne ses ne ışık, aksetmez artık ruhuma,
Aynalara armağan,
Solgun bir utanç bırakıyorum sana,
Kan tepelerinden kaçıp,
Sığınamıyorum saçağına,
Her gece yüreğimde zonklayan,
Günah törenleriyle kutluyorum acılarımı.

Uzakta.. Kadın uzakta..
Kasıklarında göktaşı yağması,
Kara ehramına kan işlemişler çeyizlik,
Avlağında, yüzü devrik insanlardan kalma fırtına
Eridiyse ruhum
İnce sızılarla paylaşılarak,
Gördüysem düşlerimde mağara duvarlarını,
Ve koşulmuş olan atları yalnızlığa,
Seni artık ölümle bir hatırlamam gerekecek..

Dön-me dolap..
Dön-me başım çoktan karışmış yıldıza,
Hazır değilim kabusla bölünecek rüyaya,
Bir arzum var, O da yanacak sonsuza,
Karanlıkta oturuyorum,
Sağanak yağmurlardan,
Tedirgin masallar dinliyorum,
Başımı öne eğdim..
Merhamet...