Yokluğunda herşey buz tutmaya mahkummuş demek,
Yüreğim,ellerim,gülücüğüm,gözyaşlarım buz tuttu.
Bu da yetmedi tabii,
Şimdi tüm İstanbul'u da sardı yokluğunun soğukluğu
Sıcacık bir fincan kahve gibi
İlikleri ısıtan sobanın ılık bir dokunuşu gibi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
en kısa zamanda beklediğiniz dostun dönmesi dileklerimle tebriklerimi iletirim Gülsen Hanım...çok hoş bir şiir okudum..yüreğinize sağlık..sevgi saygı ve selamlarımla..tam puan...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta