Dön Köyüne. Şiiri - Süleyman Saylan

DÖN KÖYÜNE.

Sana ne be birader,
Üstüne farz mı senin?
Kirletmişlerse doğayı...
En küçük bir acı,
Burukluk kırıntısı duymuyorsa kirletenler,
Sorun etmiyorsa,
Sorumsuzluklarının utancını taşımıyorsa;
Sana ne oluyor,
Sen kim oluyorsun da
Acıyorsun doğaya?
Sana ne oğlum;
Boşanmışsa kocalar,
Boşanmışsa kadınlar,
Esrarcı,
Tinerci,
Dengesiz,
Hatta satanist olmuşsa çocuklar...
Her gün artıyorsa;
Sorunlarından kaçıp,
Unuturum sanan,
Meyhane kapatan zavallılar...
Bunlara acımak,
Olanlara üzülmek hakkını kim verdi sana?
Bırak enayilik etmeyi;
“Bal tutan parmağını yalasın”,
Ya da
Götürsün balın tamamını,
Birileri bir gecede yesin
Birilerinin yıllık nafakasını,
Birileri çok sevsin kumarı
Bir gecede kaybetsin milyonlarca doları,
Trafik düzeni dayanmasın aşklarına,
Biri çıkmadan biri girsin koyunlarına,,,
Bırak; “bal alan pekmez satsın”,
Bırak; “iki karısı olan yalnız yatsın”,
Bırak; isteyen kumarda batsın,
İsteyen dört kadın alsın.
Boşver aptallık etmeyi de
Bak gününe,
Hiçbir şey bilmiyorsan
Kur sen de bir tarikat;
Götür paraları, karıları,
Farketmesin Leyla, Süheyla, Fadime,
Sıkışırsan “imam nikahı kıydım.” de.
Sen misin dünyanın delisi,
Enayisi,
Kerizi?
Yok; Cansu’nun oğlu askerlik yapmamış,
Yok; Bakırel’in yeğeni hayali ihracat yapmış,
Yok; milletin parası hortuma tutulup
Bankerlerde, bankalarda batmış,
Yok; hükümetler memuruna kazık atmış...
Almış – satmış,
Vermiş – almış,
Yatmış – kalkmış,
Yemiş – içmiş,
Çalmış – çırpmış...
İşin mi yok senin yahu?
Sana ne “elalemin üç oğlak, beş keçisinden”?
Muhtar mısın be kardeşim?
Ahmet yirmi yıldır çalışırmış,
İki fakülte bitirmiş,
Deneyimliymiş,
İşi iyi bilirmiş
Ama,
Bir bok bile olamamış...
Salaklık etme,
Partisi yoksa olmaz tabii,
Üstelik de erkek...
Takma kafanı Serap’a,
İş o kadar ucuz değil;
Serap’ın partisi var,
Fındığı, fıstığı, cevizi var...
Hak etmedi deme,
Fazlasıyla hak etti,
Deneyimsiz deme,
Nasıl olsa öğrenir deneye deneye.
Lise mezunu deme,
Şükret
Ortaokul mezunu olmadığına (!)
Karışma başkalarının işine,
Uy sen de bu gündelikçilere,
Bak düzenine..
Akıllı mısın, deli mi?
Şaban mısın, Veli mi?
Bu kafayla bir yere varamadın
Dünyaya geldiğinden beri,
Böyle gidersen eğer;
Senden bir “bok” olmaz ezeli...
Ağlamak boşuna,
Üzülmek nafile,
Bizden bu kadar.
Beğenmiyorsan
Dön köyüne.

Süleyman SAYLAN
(Ankara,28 – 29.01.2002, Saat: 11.50 – 00.25)
(Süleyman Saylan imzalı bütün şiirlerin tüm hakları
kendisine ve varislerine aittir.)