Dön Köyüne Mehmed'im Şiiri - Ebuzer Ozkan

DÖN KÖYÜNE MEHMED’IM
Gavura gideli dokuz yıl oldu
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im
Oğlun kızın gayrı sana el oldu
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im
**
Koyun kuzu satıldı hiç adı yok
Eve girmenin sensiz hiç tadı yok
Bu garibin kaderi, muradı yok
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im
**
Bıraktığın evin çatısı çöktü
Sıka sıka yokluk dişimi döktü
Annen çok yaşlandı, belini büktü
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im
**
Ayrılığı çeker oldum sineye
Söz verdin dönecektin bu seneye
Güvenme hiç çuvaldaki deneye
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im
**
Ne araba isterim ne de para
Sen gideli düşündüm kara kara
Kapanmaz dokuz yıl açtığın ara
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im
**
Çocukların babam gelsin diyorlar
Sen gideli soğan ekmek yiyorlar
Her gün senin gününü sayıyorlar
Dön gel artık dön evine Mehmed’im
**
Dokuz yıl oldu nikahımı aldın
Gavur karısıyla sefaya daldın
Ne mektup saldın ne de para saldın
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im.
**
Yorganın yatağın serili kaldı
Gömleğin dolapda dürülü kaldı
Çocuklar resmine sarılı kaldı
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im.
Şair EBUZER ÖZKAN