Don Kişot Şiiri - Kadir Ünlü

Ben hep geceleri suç işliyorum…
Çekiliyor odama,
Alıyorum kılıcımı ;pardon kalemimi elime,
savaşıyorum.
Don Kişot misali,kalemle,kağıtla.
Sevgi yazıyorum,aşk yazıyorum,
Ayrılık,acı,hüzün ve dert yazıyorum,
ne dökülürse kalemime kalbimden,
yazıyorum işte..!
Suç işliyorum ben geceleri suç,
şiirden,sevgiden,aşktan anlamayanlara göre ağır suçluyum.
Kah bir köpek yavrusu oluyorum
Dört ayağı psikopat tarafından kesilmiş,
yarı canlı
Kah bir simitçi çocuk oluyorum,
“Simidiye” diye bağıran sabahın soğuğunda,üşümüş mor dudağıyla sokakta.
Ya da bir kadın oluyorum,
eşi tarafından delik deşik edilmiş ıslak kaldırımda..!
İhtiyar bir hasta oluyorum bazen,
Penceresinde evlat yolu gözleyen,
ama evladı gelmeyen.
Ben hep geceleri suç işliyorum,
İyi ki şahit yok işlediğim suçlara,
Çünkü herkes o saatte derin uykuda.