Don Kişot Şiiri - Dağlar Özügüç

Karanlık aydınlıktan kaçar
Yalan ise doğrudan
Güneş gücüyle etrafına ışığı saçar
Ama yinede yıldızlar içinde yalnızdır
Söylenen doğru bir söz ise
Çevredekiler o sözü söyleyenden kaçar
Herkesin bir gecesi vardır
Ancak her sakin gecesini farklı yaşar
Eğer uzun karanlık bir tüneldeysen
Gece ile gündüzün ne farkı var
Kömür ocakta ateşi görünce
Korkudan kül oldum sanır
Külde sönen ocağa diklenir
Kendini harlanmış kor oldum sanır
Üzülme doğrunun kaderidir yalnızlık
Kargalar sürüyle
Kartallar yalnız uçar
Çünkü her şeyini bedelini ödeyen
Bir Don Kişot mutlaka çıkar