Don Kişot Şiiri - Ahmet Taşkın

Milyon ayaklı atı, elinde sivri mızrak,
Etrafını Kişot’un, Sancho Panza’lar sardı.
Devrildi değirmenler, her biri tepetaklak
Don Kişot’un gözleri karardıkça karardı.

Halkı un ufak eden yüce değirmenlerin
İçinde hep kabaran büyük dalgalar vardı.
Düşmanıydı iyinin, doğrunun ve gerçeğin,
Kişot’un hedefinde, yeller, kuleler vardı.

Her yıkılan değirmen büyük bir açlık oldu.
Kişot’un dilinde ilahiden nağmeler.
Enkaz önünde durup kahkahaya boğuldu
Panza’lardan Kişot’a methiyeler, övgüler.

Saldır Kişot saldır, yok et canavarları
Yularını tuttuğun milyon ayaklı at var
Sağa saldır, sola saldır, kim tutar davarları
Ardında koyunlar, heybende çil çil altınlar.

Ses çıkaran her şey düşmanındır senin.
Elleri gökte olan hain, lanet ve barbar
Yıkılan değirmenler yolunda taştır senin,
Yürü Don Kişot yürü, başında miğfer, yanında Panza’lar.