Dön Kendine Şiiri - Osman Gürsoy

                      b/aşka çarem yok

.e

herkes bahçendeyken ben
        / nârında kalırsam
ateş midir yandığım

semazenleri döndüren rüzgar
kalbimde yıllanmış badelerden esince
hangi bahçelere yağmur taşırsın
hangi sözler sana saklanır
beni sen diye söyler dudaklar

yeni bir sözüm var
göğsümden yükselen seslerden başka
her nefeste bir zaman / mesel
ney'i fısıldasam kulaklarına
tercih'imde hep bir hicret bulurum

.d

bu aşk
eğri omzumda hiç kalır mı emanet
yaban ellere düşünce şiir
düşünce ellere yaban

göğe bir merdiven dayar
her bir basamağımda yerle bir olan
titrer çaresiz düşlerimde yitik
        / dudaklar
kan damlatır ayetten damarlarıma
binlerce yıldız avuçlarken beni
hüküm giydiren bu güneş başka

kırmızı kiremitlerden bir çatı çiz sen
elindeki dünya resmine
insanlar olsun rengarenk siyah
dön kendine

.e

bir rüya değilse aşk mıdır kanatları
bahçene yuva yapan kuşların
alıp götürsün beni

kör bir renge boyanmış okyanusların
hangi balık görmüş ki mavi olduğunu

saçlarımdan uzuyor intiharlara
kanatsız melekler gibi geçtiğim köprü
tövbesi yok dünyada pişmanlıkların
bir terazi kurulmuş omuzlarımdan
vaktiyim kıyametin

ateşini yakan dünyada / bendim
günahlarımın şeytan yareni
bir Ağrı yükselir mi azı dişimden
elimdeki nasırlar şahit ise duama
ay tutulsun gözlerim

buğu tutar camlar / iz bırakır bakışım
hangi yüzümdür bu aynalardaki

ey sırra kadem basan aşikar
tabirim caiz değil
göğsüme sığmayan şu harfsiz nokta
âh bilinse, bir

.p

damarlarımdan ıslanınca karanlık
hiç istemedi uyanmak rüyada ağlayan gözlerim
itiraf ettiğim inkar

aşk bir dumansız ateşle içimde kalsın
yaşatan nefeste bir aşkı yakan cehennem bendim
bir çok sözden kıskandığım dudaklar
dul kalan aşklarda bakir

öfkeleri dindiren bir söz bulunca
susma ‘dinle’!
sahip çıksın adın bütün dünyaya

muvahhit bir sevincin raksıdır hüznüm
bir’e kadar sayınca

oyuncaktır bu işte hayat
masum gözlerden bakan şeytana
misafiri dilenen ev sahibi kapılarsa
dilenir misafiri dilenci bir kapıda

.y

pamuk ipliğinden kopar sınırlar
iğne deliğinden uzanırken akşama
başlar
        / son nefesini vermeyen ölüm
iner gözlerine inceden sessiz

ve sen dönünce biter seninle başlayan ölüm

                        iner gözlerine inceden sessiz
                        son nefesini vermeyen ölüm /
                        başlar iğne deliğinden uzanırken akşama
                        pamuk ipliğinden kopar sınırlar

                        kapıda bir dilenci misafiri dilenir
                        kapılarsa ev sahibi dilenen misafiri
                        şeytana bakan gözlerden masum
                        hayat işte bu oyuncaktır

                        a.

                        bire kadar sayınca
                        muvahhit bir sevincin raksıdır hüznüm

                        sahip çıksın adın bütün dünyaya
                        susma dinle
                        öfkeleri dindiren bir söz bulunca

                        bakir aşklarda dul kalan
                        bir çok sözden kıskandığım dudaklar
                        bendim cehennem yakan aşkı bir nefeste yaşatan
                        kalsın içimde ateşle dumansız bir aşk

                        itiraf ettiğim inkar
                        gözlerim ağlayan rüyada uyanmak istemedi hiç
                        karanlık ıslanınca damarlarımdan

                        bir bilinse âh
                        göğsüme sığmayan şu harfsiz nokta
                        tabirim caiz değil
                        sırra kadem basan aşikar, ey!

                        hangi yüzümdür bu aynalardaki
                        buğu tutar camlar iz bırakır bakışım

                        ay tutulsun gözlerim
                        elimdeki nasırlar şahit ise duama
                        bir Ağrı yükselir mi azı dişimden
                        yareni şeytan günahlarımın
                        bendim dünyada ateşini yakan

                        vaktiyim kıyametin
                        bir terazi kurulmuş omuzlarımdan
                        tövbesi yok dünyada pişmanlıkların
                        geçtiğim köprü melekler gibi kanatsız
                        saçlarımdan uzuyor intiharlara

                        mavi olduğunu hangi balık görmüş ki
                        kör bir renge boyanmış okyanusların

                        alıp götürsün beni
                        bahçene yuva yapan kuşların
                        bir rüya değilse kanatları aşk mıdır

                        h.

                        dön kendine
                        insanlar olsun rengarenk siyah
                        elindeki dünya resmine
                        kiremitlerden kırmızı
                        çiz sen bir çatı

                        hüküm giydiren bu güneş başka
                        binlerce yıldız avuçlarken beni
                        ayetten damarlarıma kan damlatır
                                / dudaklar
                        yitik düşlerimde çaresiz titrer

                        yerle bir olan her bir basamağım da
                        göğe bir merdiven dayar

                        yaban ellere düşünce şiir
                        düşünce ellere yaban
                        emanet kalır mı hiç
                        eğri omzumda
                        bu aşk

                        u.

                        tercih’imde hep bir hicret buldum
                        ney’i fısıldadıysam kulaklarına
                        her nefeste bir zaman / mesel
                        göğsümden yükselen seslerden başka
                        yeni bir sözüm var

                        dudaklar beni sen diye söyler
                        sözler hep sana saklanır
                        hangi bahçelere yağmur taşınır
                        kalbimde yıllanmış badelerden esince
                        rüzgar semazenleri böyle döndürür

                        üç kitap dolusu mektubunu aldım
                        herkes bahçendeyken ben
                                / nârında kalırsam
                        ateş midir yandığım

                        b/aşka çarem yok
                        Dön Kendine