Dön Gönül Şiiri - Hatem Mahmutoğlu

Ah gönül neylersin bundan gayri Kendini neyle eylersin Gitti gelmeyecek neden kendine yalan söylersin Zaman gidiyor ömür bitiyor sen hala uyumaktasın Yol gelmiş ömrün yarısına beklide son nefestesin Gülmek imkânsız ağlamak sebil eylersin Kime ne fayda neylersen kendine eylersin Sanki duyanın mı görenin mi var HAKTAN başka ah gönül İçinin karartılarını çıkmaza girmiş hayal dünyanı Dışına atmaya başladın Sen o sevda oyunlarında yolda kaldın hadi gönül Dön geri dön sessizce Yaşanmış yanlışların hesabı bitmez Keş kelerin gidenleri getirmez Bir ömür bir yar uğruna bitirilmez Yediğin darbelerden kendine gelmeyecek misin? Kıymeti alana değil de verene biçmeyecek misin? Şu yalan dünyada nasıl olsa sende göçmeyecek misin? Hadi aşk-ı HAKKA dön gönül gerçek aşk-ı sende bileceksin Ne kışı nede güzü var bu aşkın Hep baharda hep yazdasın Yeter ki kanaat ve sabrı giy üzerine Hadi dön gönül sende man-ı âlemi tefekküre Göremezsin yaratıcını bir tek yaratılmışta kalmakla Bağlanma beşere beşeri ahmakça Dön gönül aşk-ı HAKKA 01.09.2010