Gel Gayrı Şiiri - Şenol Şener

Bitir gurbetliği, gayrı sevdiğim
Dünyada defterim, dürülmeden gel
Ölüm hakikattir, budur evdiğim
Bu can ahirete, sürülmeden gel

Şu koca cihanda, sensiz gezerim
Yâr sabır taşında, ömür ezerim
Vuslat tesbihine, umut dizerim
Ümitlerim bir bir, kırılmadan gel

Seneler tükendi, açtın arayı
Bilirsin ki senden, aldım yarayı
Sensiz viran oldu, gönül sarayı
Kapısına kilit, vurulmadan gel

Hasretliğe artık, dayanmaz canım
Hicran ateşiyle, yanar her yanım
Bağırsam çağırsam, olmaz duyanım
Kara haber sana, verilmeden gel

Döneceksin diye, hayal kurarım
Aklımı hep o günlere yorarım
Yadelden gelene, seni sorarım
Bedenim toprağa, karılmadan gel

Yüreğimde acım, çoktur bilesin
Yokluğun sinemde, oktur bilesin
Ecelin sırası, yoktur bilesin
O kara kazanlar, kurulmadan gel

Sen de Şenol gibi, yanmıyor musun
Temmuz sıcağında, donmuyor musun
Yoksa adımı hiç, anmıyor musun
İki metre beze, sarılmadan gel
Bu kainat bana, dar olmadan gel