Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Tebrik ederim üstadım Kaleminiz yine konuşmuş tabiki konuşturan güçlü yüreğinizin sesi dir ellerinize yüreğinize kaleminize sağlık yüreğiniz güçlü kaleminiz daim olsun nice güzellikler güzel paylaşımlar sizlerin kaleminden çıksın 10 + puan
bu çağrı duyulmalı,,kutlarımmm
Kaderin kötüyse canım ne gelir elden
Senin adnı ben hiç düşürmem dilden
Benim göz yaşımın farkı yok selden
Bekliyorum seni dön gel gurbetten.......Reyhan Altaş
NECMİ BEY YÜREĞİNİZE SAĞLIK TEKRAR OKUMAK VE YORUMLAMAK GÜZELDİ BEĞENEREK OKUDUM ŞAİR YÜREĞİNİZ VAR OLSUN SEVGİLERİMLE
TEBRİKLER SİZİ VE KATILIMCILARI KUTLARIM SELAM VE SAYGILARIMLA
Hasret çeken yüreğin duygulu sesini beğeniyle okudum yüreğine sağlık Necmi abi kutlarım güçlü kalemini ilhamın bol olsun saygılar tam puan
YÜREĞİNİZE SAĞLIK NECMİ BEY HER DAİM SEVGİ YÜREĞİNİZDEN ŞİİR KALEMİNİZDEN EKSİK OLMASIN KUTLARIM SİZİ İLHAMINIZ DAİM OLSUN SAYGI VE SEVGİLERİMLE
Ne sen güldün, ne de beni güldürdün.
Uzak kaldın yaktın, yıktın, öldürdün.
Ne haber gönderdin, ne de bildirdin.
Bekliyorum seni, dön gel gurbetten.
Sevenin gönlü her daim sıla
İsmiyle duyulur yüreğinde sela
Kutlarım, Çok yerinde bir dörtlük..
ve akabinde akıp giden dörtlükler..
Çok güzel bir şiir oluşturmuş..
Yüreğinize sağlık''
selam ve saygılarımla''
bu güzel şiiri 'tüter burnumda' adlı şiirimden bir dörtlükle yorumlamak istiyorum, güzel yüreğe ve güçlü kaleme sevgiler,saygılar
Gurbet kaderimiz,hasret bizedir,
Sanma ki feryadım kora,közedir,
Sönmeyen yangınım ela gözedir,
O inci gülüşler tüter burnumda.
mükemmel şiir.sizi kutluyor saygılar sunuyorum
Dön Gel Gurbetten
Ne sen güldün, ne de beni güldürdün.
Uzak kaldın yaktın, yıktın, öldürdün.
Ne haber gönderdin, ne de bildirdin.
Bekliyorum seni, dön gel gurbetten.
DUYGU YÜKLÜ HARİKA MISRALAR. KUTLARIM YÜREĞİNİZİ VE GÜÇLÜ KALEMİNİZİ. TAM PUAN. SAYGILARIMLA
Bu şiir ile ilgili 93 tane yorum bulunmakta