yanık teniyle altındasın güneşin
dökülmüş kumlarda ayak izi
sağlam duruşunda kaldı
sevinin yanar gözleri
kedi gözü gibi parla
ay ışığından toparla
bulutların altında değil
kaybolmuş gibi aradım yok
bulunur elbette yıldızlara yakın
düşlerimde bıraktığım görüntülerde
not düştüklerim akılda kalanlardı can
dahası dur durak tanımadan geçip gitti ya
rezil kepaze orta yerdedir şimdi çekildikçe anı
neden böyledir kimlerdedir şimdi çekildikçe canı
gözlerimde yangınları duymaz yüreğimden başa
döner gelir gider zavallı halimle sormadın sorma
sağlığından olmadan sararıp da solmadan dön
kar yağmış başkentin ortasında kaygan yola
ayağını sürümeden bin bir arabayı doğrult
sıkış tepiş gelmenin anlamı yok yeri de
güvercinler titrerken pencereden içe
içim titriyor inan ne zamandır
esene ayazı giydirip sal
olmadan yüreğe masal
dön gel bir tanem dön gel
220112ankaraçiğdem
Ozan EfeKayıt Tarihi : 7.3.2012 23:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!