Dön Gel Bir Sabah, Sensiz Olmuyor

Gönlüm şeydan oldu, aşkınla eriyor
Bir yangın yeri yüreğim, alev sarıyor
Gittin, kızıl akşamlar karalar giyiyor
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor

Gidişin karşımda bir resim, duruyor
Yokluğun her günüme silah sıkıyor
Kurşun gibi acı kalbimde geziniyor
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor

Doldum sensizlikle, geldi sonbahar
Gör ki, buralara kurak yeller estiriyor
Bil ki, ağzım kurudu, dilim dönmüyor
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor

Yediğim içtiğim, zehir zıkkım oluyor
Boğazımda düğümleniyor sözcükler
Hasret urgan oldu boğazımı sıkıyor
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor

Gözlerim ayrılığın acısı ile ıslanıyor
Yüreğim senli dizelerde haykırıyor
Özlemin içimde ateş, haşmetleşiyor
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor

Yastığa benle karanlık baş koyuyor
Tenim üşüyor, pür sıcaklığını özlüyor
Atlastan yorganlar üstümü örtemiyor
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor

Bazen tutamıyorum, kalbim asileşiyor
İkimizi birden kor ateşlerin içine atıyor
Vicdana küsüp, günahmışız gibi yakıyor
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor

Ey sevdiceğim zaman laf dinlemiyor
Ölüm kapıda nöbette bizi bekliyor
Umdum son figanlarda, biti bitiyor
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor

Ben mahmur, gecelerin katili olmadan
Hayallerim alınıp, sensizliğe alışmadan
Kendime yemin, aşka tövbe etmeden
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor

Saçlarımız kar beyazı olmadan
Dudaklarımız buselere küsmeden
Gönlümüzde yıldızlar sönmeden
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor

Ben aşkın al renginde yanarken
Al! Hasretinin acısını yüreğimden
At kör bir kuyuya, acılarım yitsin
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor

12 Eylül 2007-Topağaç
Safinaz İçöz Ocakcı

Kaç sabah geçti, kaç akşam,
Ömrümüz geçti, azaldı yaşam,
Gel ne olur, gelde bitsin tüm tasam,
Dön gel bir sabah, sensiz olmuyor.

Şadi Ünal