Dön Gel Babam Şiiri - Süleyman Yavuz

Gecenin ışıkları vuruyor pencereme
Ve saat geçtikçe kapanıyor bir bir ışıklar
Saat sabahı vuruyor
Gece güne merhaba diyor
Ben penceremde seni
Bekliyorum
Bir gözüm Toroslar’a
Bir gözüm Akdeniz e bakıyor
İçim her gün her gece kan ağlıyor
Ama hep bir umut yüreğimde yanıyor
Döneceksin diye
Bir gün ben penceremde
Beklerken yine seni
Önce gölgen belirecek
Sonra yavaşça yüzün
Hani şu hüzün dolu
Kan ağlayan yüreğim
Vardı ya
Bir anda dağıtacak
Gecenin tüm sessizliğini
Geldiğin gece her yer aydınlık olacak
Ben delice koşacağım
Haykıracağım
Boynuna sarılıp sevinçten
Ağlayacağım
Sende sarılacaksın
Sımsıkı saracaksın beni
Yavrum diyeceksin bana
Bende haykıracağım
Hoş geldin baba
Ağlayacağız hıçkıra hıçkıra
Son kez ağlayacağız
Ve bir daha ayrılmayacağız
Ben geceleri sadece penceremde
Kayan yıldızları seyredeceğim
Ve artık hüzünlenmeyeceğim
Çünkü sen gelmiş olacaksın
Yanı başımda duracaksın
Sen bana yavrum diyeceksin
Ben sana babam
Üzmeyeceğim bir daha seni
İnan kırmayacağım kalbini
Dön gel artık
Bu hasrete daha fazla dayanamam
Dön gel artık babam