Dön Gel Artık Şiiri - İsmail Civelek

aramadığım sormadığım yer kalmadı
yoruldum bende derman kalmadı
ağlamadığım bir günüm olmadı
gün ışığım neredeysen dön gel artık

yağmurlar yağmıyor kurudu burlar
rüzgarlar esmiyor yanıyor köyler
el açıp yalvarmadığım gecem olmadı
ay ışığım ne olur dön gel artık

sen gibi kokmuyor yaban gülleri
mesken mi tutun gurbet elleri
unuttun mu sevmeleri sevmeyi
deniz mavişim dön gel artık

mutluluğa yol alalım yarım kalmasın
sen gelmeden ecel canım almasın
ne haldeyim eller ne anlasın
güneş gözlüm çık ta gel " dön gel artık "

develi köyü
pamukkale
denizli