Sen gittin...
Yavaş yavaş süzüldü
gözlerime kurşundan ağırlık
ılık ılık bir uyku sardı gövdemi
düştü başım masaya yumuşacık...
Sen gittin...
Yokluğun bir kara gece içimde
beynim uykulu yüreğim uyanık...
Renkli dallardan oluşan bir ağaç altında
rüyama giriverdin sevgilim
ve sana sarılacakken ben
şanssızlığımın kalleş cilvesinden
uyanıverdim hemen
yüreğim cızzz diye yandı,
dön gel artık...
26/3/2015
Mehmed SarıKayıt Tarihi : 2.5.2015 07:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)