Dön gel Şiiri - Ahmet Coşkun

Dön gel

Yârim seni özleyeli
yollarını gözleyeli
Geçti ömrüm, ömrüm geçti
Bırak gurbetlik sılayı
Dön sevdiğim, dön gel, dön gel

Çiçek açmaz kuşlar ötmez
Çoğaldı dertlerim bitmez
Yaşlandım takatim yetmez
Bırak gurbetlik sılayı
Dön sevdiğim, dön gel, dön gel

Ay doğmaz gecem karanlık
Kimse etmiyor yarenlik
İçimde yangın gurbetlik
Bırak gurbetlik sılayı
Dön sevdiğim, dön gel, dön gel

Duvarda resmin ağlıyor
Anılar yürek dağlıyor
Seni orda ne bağlıyor
Bırak gurbetlik sılayı
Dön sevdiğim, dön gel, dön gel

Coşkûnî