Dön Gel Şiiri - Mehmet Sevinç

Saat durdu zaman geçmek bilmiyor…
Dön gel artık ey sevdiğim nerdesin…
Gittiğinden beri yüzüm gülmüyor…
Dön gel artık ey sevdiğim nerdesin…

Dakkalar ay, saatler yıl oluyor…
Her gün şu gönlümde bir gül soluyor…
Bunu hak ta kullarıda biliyor…
Dön gel artık ey sevdiğim nerdesin…

Sensizliğe tahammülüm kalmadı…
Hasret dinip gönlüm huzur bulmadı…
Yokluğunda mutlu anım olmadı…
Dön gel artık ey sevdiğim nerdesin…

Kalbim deli gibi çarpıp atıyor…
Hüznü, aşa ekmeğime katıyor…
Kaç akşamdır güneş sensiz batıyor…
Dön gel artık ey sevdiğim nerdesin…

Bir sabah gel güneş gibi doğarak…
İçimdeki karanlığı boğarak…
Yangınıma yağmur gibi yağarak…
Dön gel artık ey sevdiğim nerdesin…