Dön gel Şiiri - Faruk Avşar

Dön gel ey yar bu ağaçsız susuzluktan
kurumaya mahkum edilmiş çöllerden
kurtar beni ne olursun...
.
Dön gel ey yar soğuk yatağımda
beni yalnızlıkta bırakma kanı çekilmiş
ecel telleri içinde Azrail le can çekişiyorum
kurtar beni ne olursun...

Dön gel ey yar ruhumu alacak yazgısı
sessizlikte karatılmış odama salma beni
beni yalnızlığa atma kurtar beni ne olursun..

Dön gel ey yar bak sokaklar sensiz
ay bile bu gece küsmüş çıkmıyor
yıldızlar bile yolunu şaşırmış
korkularımla bırakma kurtar beni ne olursun...

Dön gel ey yar sakallarım uzamış
rengini kefenimden almış
çocuklaştır beni ne olursun...

Sokaklarda oyunlar öğret bana
elimi tut sımsıkı sar beni
anne şev katını yaşat bana
rüyalarıma dal hiç çıkma oralardan
sen olmayan anlarımda kurtar beni ne olursun...