Dön gel peşine takılıp gittiğin martı sürüsünden,gittiğinde ay eylüldü yapraklar sararmış,sevgililer ayrılmış,rüzgar başka diyarlardan hasret savurmuştu.Küsüp gittiğindenmidir bilmem içimde bir kırık kaş,gözleri öne eğik,cümlesinde nokta olmayan,omuzları düşmüş bir adamın gölgesi çakılı kaldı...Yutkunsam boğazıma takıldı,ağlasam gözlerimin yaşı içime aktı,bağırsam sesim geri döndü,anladım ki birşeyler yarım kaldı.Gittiğinde aylardan eylüldü(!) martılarla göçüp gitmiştin,martılar yuvaya döndü sen yoksun,hangi yuvaya yaralı kuş oldun? kanatların taşıdımı çalıp götürdüğün bu kocaman yüreği? Bu son eylül çık gel,cümleni bitirmek için gel...Hani hep sorardın ya söylüyorum işte seni sevdiğimi duymak için geri gel....Dön gel....
Fatıma ArslantaşKayıt Tarihi : 18.7.2006 23:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatıma Arslantaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/18/don-gel-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!