Bir fidan ektim toprağa
Adını Dilan koydum
Sevgimi verdim,suladım
Rabbim rahmeyledi,büyüttüm
Dalları büyüttüm
Fidanımın dallarına muhabbet kuşları yuva yaptı
Tam on altı yaşına geldi fidanım
Ben umudumu fidanıma bağlamıştım
Yaşlanınca gölgesinde serinleyecektim
Gün geldi ağacım kurtlandı
Gözlerimin önünde kuruyup gidecek mi?
Dallarında muhabbet kuşlarının yerine
Uğursuz kargalar mı alacak
Dön fidanım ağacım kuruma
Ben yaşlanınca hangi ağacın dalından
Medet umayım?
Allahım sen rahmet sahibisin
Kurutma ağacımı
Yine dalları yeşersin
Muhabbet kuşları yer etsin
Dön fidanım dön dilanım
Sen yeşerki ben yaşayayım
Yaşayıpta yaşlanayım
Kayıt Tarihi : 12.5.2009 22:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu
kutlarım kaleminizi
ve yazan güzel yüreğinizi
saygılar usta kaleme
giden er yada geç döner önemli olan yaşanılması gereken güzelliklere yetişmesi, varedileni varolan zamanda yaşayıp yaşatmasıdır.
fidanın nereye gittiği gerçeği haklı olarak sizde saklı, ama bu kadar içten serzenişe hele hele annenin yüreği ise bu serzeniite bulunan bende DÖN FİDAN diyorum.
bu kadar içten bu kadar samimi ve bu kadar açı sözlerle şiir varedilmiş ki; duy FİDAN diyorum.
Allah kavuşturur inşallah.tebrikler saygılar
şiir hoşuma gitti kutlarım
Sonunakadar okudum tşkler
yüreğine saglık
güçlü kalemin susmasın
TÜM YORUMLAR (10)