Dön Ey Sevgilim Şiiri - Serdar Bozoğlan

Sensizliği yudumladım ben her sabah,
Engin denizlere baktım dedim eyvah,

Düşlerim bile yabandı artık bana,
Seni sordum el aleme ona, buna,

Dediler seni çoktan yadeller almış,
Ah ettim, söyledim, bahtım ne karaymış,

Kabul etmedi naçar benliğim bunu,
Mecnun oldum da kaybettim şuurumu,

Sinem zehir zemberek hisle dolu hep,
Bilemedim firakına neydi sebep,

Meğer ki sende yaşayan bendenmişim,
Vuslatı ben ebediyyen kaybetmişim,

Heyhat! Anladım kadrine yokmuş paha,
Serabımda senmişsin o dürr-i vaha,

Yollarda şimdi, sana hasret bu gözler,
Sensiz boş, manasız, anlamsız tüm sözler,

Kapımı kim çalmışsa, onu sen sandım,
Geceleri hep hülyalarına daldım,

Mutluluk “sensiz” sadece boş bir kelam,
Hediye derim, gelse senden bir selam,

Gayrı tükendi ferim, kayboldu derman,
Hazırım ölüme, gelse senden ferman,

Gündüzlerim ışıksız, katran mı katran,
Geceleri sorma, onlar dünden zindan,

Her daldığım sokağın sonu karanlık,
Hep sen katmışsın yollarıma aydınlık,

Sensizlik oluverdi zebun kaderim,
Arttıkça arttı yüreğimde kederim,

Gel lütfen kılıver artık merhamet,
Yaşatma bana ömür boyu nedamet,

Döndüğün gündür, emin ol ki bayramım,
Duygulanır, çocuklar gibi ağlarım,

Derdime dermandır senin ile vuslat,
“Kavuşma” türkülerimde hep nakarat,

Bütün güftelerde aynı idi bestem,
Muhabbete her daim senden vurdum dem,

Hasret ateşi içime yaktı hicran,
Sensizken hayatım ya fetret ya buhran,

Saatim her an yokluğunu beş geçti,
Vuslata kurdum, o hiçliğini seçti,

Ötmesini beklerken guguk kuşunun,
Saplandı yüreğime hasret kurşunun,

Kar etmedi tabip, kar etmedi merhem,
Izdırabı kaldı şu sinemde mahrem,

Doktor vurdu neşteri şu yüreğime,
İnanamadı o da gördüklerine,

“ismin” kalbime kazınmış yatıyor,
Kalbim “adını” ritm tutmuş da atıyor,

Cerihamdan o akanı irin sandı,
Can suyu deyiverdim şaşırıp kaldı,

Tabip nerden bilsin hicran yarasını,
Hiç tutmuş mu ki sevdiğinin yasını?

Kanlı yarama tiryak bendedir dedim,
Oracıkta hemen ismini söyledim,

Herkes lal oldu, hem tuhaf hem de şaşkın,
Bu manzaraya yalnız bendim alışkın,

Kapandı yaram, kesildi birden bire irin,
Tuhaftı, tabipleri ben ettim teskin,

Bu eziyet hala reva mıdır böyle?
Bir ömür bu acıyla geçer mi söyle?

Sendendir, tutkularımın esiriyim,
Başkasının değil, senin eserinim,

Ne zamana kadar bekleyeyim bildir?
Sensiz bir hayat, mecnun gibi bir haldir,

Beş bilinmeyenli denklem çözmekteyim,
Sonuç sana bağlı, sana dönmekteyim,

Yokluğunda renkler de birbirine girdi,
Galiba yeşil mordu, mor da yeşildi,

Vazgeçilmezim sigarayı bıraktım,
Sensizliğe ama hiç alışamadım,

Neydi beni sana ediveren tutsak?
Neydi seni bana ediveren yasak?

Dönmen için ne yapacağımı bilsem,
Alıver canımı tereddüt edersem.

28 Ocak 2007