Her gün yaşıyorum, çıkmaz sokakları
Hep bekliyorum, gelmesede o yari
Erittim gönlümdeki buzları, karı
Dön diyemiyorum, çaresiz geçen o günlere
Dön diyemiyorum, çaresiz geçen o günlere
Bir hasret ışığı doğmuyor, karanlık içime
Bilemiyorum; sevmek, gülmek benim neyime
Gel diyemiyorum, kapımdan koğduğum insanlara
Gel diyemuyorum, kapımdan koğduğum insanlara
Gururu kibir yaptım, ektim bahara
Yalnızlık biçeceğim, sanki çıkmayacağım yıllarca
Naçiz bir beden bıraktım, arkamda kalanlara
Engebe Şiirleri 21 Aralık 1999
Ahmet ÖztekKayıt Tarihi : 27.8.2007 18:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Öztek](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/27/don-diyemiyorum.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)