Artık demir atmanın zamanı gelmişti
Martıların uçuştuğu anda
Gemiyi batırmadan ulaştır samda kıyıma
Saplandı hançer sol yanıma
Bütün sevdiklerimizi kaybetmiştik
Bu hayin dünya da
Dün eylenirdik onunla
Bugün veriyorum kara toprağa
Bilinmez sırlara büründüm
Çözülmesi çok zor olan
Yaşam güvencem yoktu belki
Dayanacak gücüm vardı ama
Belki bu son nefes alışım
Hayatın varlığında kendimi kaybedemezdim
Üşüyen ellerim titreyerek
Kağıt tutamaz olmuştu
Yağmur yağıyordu delice
Penceremin buhar camından bakıyordum
Gitmene dayanamıyordum
Keşke seslene bilsem sana
Geri gel diyebilsem
Kayıt Tarihi : 25.10.2010 21:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!