Daha öğrenmeden, sağla solumu,
Dostların elinden, içtim dolumu.
Aklım erer ermez, seçtim yolumu;
Dön deme boşuna, dönemem geri.
Ekmeğin yanına, soğanı soydum,
Az ile yetinip, hep yarım doydum.
Ben bu yola “inan” başımı koydum;
Dön deme boşuna, dönemem geri.
Düşün taşın önce, vermeden karar;
Keskin sirke “derler” küpüne zarar.
Hakka giden yolu, bu gönlüm arar;
Dön deme boşuna, dönemem geri.
Ben başımı taştan, taşa vururum,
Buna bazen engel, olur gururum.
Kendi eksenimde, döner dururum;
Dön deme boşuna, dönemem geri.
Remzi der ki: arşa dayandı ahım,
Ne gecem bellidir, ne de sabahım.
Güç kuvvet verdikçe, yüce Allah’ım;
Dön deme boşuna, dönemem geri
Remzi Timar
25 – 12 - 2025
Kayıt Tarihi : 27.12.2025 06:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!