Dön de Gel Gayrı Şiiri - İbrahim Düğer

Gırtıllar’da doğdun gönül bağında,
İzin var Kaman’da Çiçekdağı'nda,
Kırşehir'de kaldın gençlik çağında,
Doğduğun diyara dön de gel gayrı.

Bilirim o köyü alt yanı dere,
Gariplik ta orda düşmüştü sere,
Tokacı saz yapıp çaldığın yere,
Doğduğun diyara dön de gel gayri.

Uzun süre ayrı kaldın yurdundan,
Leyla'yı da çok ağlattın ardından,
Ah çekip de içtin aşkın derdinden,
Doğduğun diyara dön de gel gayrı.

Ozanlar diyarı diye söyledin,
Şirin Kırşehir'le gönül eyledin,
Hasretiyle yana yana ağladın,
Doğduğun diyara dön de gel gayrı.

Yad ellerde hasiretlik çekmeyin,
Sevenlerin umudunu yıkmayın,
Aşiretin boynunu da bükmeyin,
Doğduğun diyara dön de gel gayrı.

Bozkır'da tezene yanık bir sesdin,
Deli boran gibi sende çok esdin,
Termenin içine dikildi büsdün,
Doğduğun diyara dön de gel gayrı.

Dostlarıyın senden arz-ı niyazı,
Kulağımızda bozlağıyın avazı,
Burda giy üstüne en son beyazı,
Doğduğun diyara dön de gel gayrı.

Son kere babayın sözünü tutun,
Gelip Bağbaşı'na postunu atın,
Muharrem Usta'nın yanında yatın,
Doğduğun diyara dön de gel gayrı.

Bir haber dolaştı bugün dillerde,
Eşin dostun gözü de hep yollarda,
Şemsi gibi kalma gurbet ellerde,
Doğduğun diyara dön de gel gayrı.

Bu dünya fanidir yaşantı böyle,
Hak vaki olmadan vasiyet eyle,
En son sözünü de eşine söyle,
Doğduğun diyara dön de gel gayrı.

Bütün duacıyız Neşet Ertaş'a,
Gayrı sevenlerin gönlünde yaşa,
İzmir ülkemizde aziz bir köşe,
Doğduğun diyara dön de gel gayrı.

İbrahim der yolculuğun gümana,
Tehir edilmez ki başka zamana,
Musalla denen o susuz limana,
Yanaşan gemiye binde gel gayrı.

13.09.2012
NOT:(Neşet ERTAŞ hastanede iken yazılmıştır.)