Dön Bana Ceylan Şiiri - Tahsin Emek

DÖN BANA CEYLAN

Yitirdim ceylanı İrem bağında.
O gitti gideli durmaz gözyaşım.
Ne çileler çektim bu genç yaşımda.
Zamanı gelmeden ağardı saçım.

Ne gecem bellidir nede gündüzüm.
Ceylan’ımdan başka olmadı sözüm.
Herkes sevdiğiyle bense onsuzum.
Terk eyleyip beni gitti o ceylan.

Uyku uyumadım görsem düşümde.
Seraba dalmadım çıksa karşımda.
Canımı verirdim her bakışında.
Ellerimden kayıp gitti ceylanım.

Süzülerek gitti baktım ardından.
Eritecek beni o can derdimden.
Bırakıp gidemez diye sandım ben.
Meğer yüreğinden attı ceylanım.

Anlamadı benim ona sevgimi.
Kim’lere söylerim ben bu derdimi.
Taşlara sığamaz yazsam derdimi.
Hicranlara boğdu beni ceylanım.

İçimde ümitler solmadı henüz.
Mutluluğa doğru vardı andımız.
O bensiz ben onsuz hiç olamayız.
Tanrıdan niyaz’ım dönsün ceylanım.