Dön Bana Şiiri - Mehmet Lütfü Aydın

Sığınmıştı gözlerim gözlerine
Tek tek örülmüş, düğümlenmişti kirpiklerim
Bana göre değildi ağlamak -ağlamamıştım zaten
Öyleyken neden ıslak, neden sırılsıklam yastığım?
Belli; ağlayan sendin ikimizin yerine
Benimdi kızıl rengi damlacıklar gözlerinde
Mutsuzdular asılı kalmış
Dokundum ellerimle, her yer kana bulandı
İnci sedefti seninkiler, sıra sıra dizili
Suçluluk gözyaşlarıydı
Oynuyordu dudakların kıpır kıpır
Koparmıştı bir çift söz, ayırmıştı seni benden
“Unut beni”
………………………………….. “Ben seni unutmak için sevmedim”
Unut, unutabilirsen

Kaç gün oldu ki
Ayrıldığımız
Dün bir, bugün iki
Sen gel de paslı yüreğime sor
Yüzyıllar geçmiş sanki
Bilmezdim acısını, ayrılığı tatmadan önce
………………………………….. “Ayrılık ateşten bir ok”
Unut, unutabilirsen

Sevgi değil mi, saygıyı çağrıştıran; nefret değil mi, nefret edilen?
Nefret ettim sevgimden, seni üzdüğü için
Nefreti dost edindim, seni unutmak için

Kör gözlere yabancı, kalbimdeki zor sancı
Öylesine yakıcıydı özlemin
Kolay mıydı unutmak?
…………………………………… “Unutturamaz seni hiçbir şey”
Unut, unutabilirsen

Çıkarım dağların zirvesine
Boğuk seslerini dinlerim, soğuk sislerin
Karların şavkı vurur gözüme
Üşürüm
Şiirler dokurum umut ipliklerinden
Düşler kurarım acılı
Bilirim ki acılar olgunlaştırır, sevinçlerden daha çok
……………………………………. “Aşk bu mu, sevda bu mu? ”
Unut, unutabilirsen

Ne zincire vur kendini ne özgür bırak sevgini
Unutma… Yaşamak bir sanattır savaş olmaktan öte
Acılar kaçacak delik arar sevginin gölgesinde
Umutlar filizlenir güneşi gördüğünde
Sen de umutlanırsın

İşlemişsen hayalimi nokta nokta beynine
Yazmışsan gözlerine, kırptıkça silinmiyorsa adım
Yaşıyorsam her ânında seninle
Suçlu değilim

Pişmanlık duyarsan sen de
Ne utanç duy ne öfkelen
Çözüm tek, o da sevmek
Bekleyeceğim sevgi gülleriyle
Gelsen de gelmesen de
Sevsen de sevmesen de

Buhar olup uçmuştun sımsıcak bir yaz günü
Yağmur olup dön bana, dön bir akşamüstü
Dön bana