Küresel mavi bir gemideyim!
Bulutlarla
Denizlerle
Ağaçlarla
Hayvanlarla bezeli..
bir renk tayfının içinde
aynı yörüngede gezinmekteyim
..
Çeşit çeşit çiçekler açıyor çevremde
Çeşit çeşit hayvanlar ötüyor
Sular akıyor şırıl şırı
Yağmurlar yağıyor şakır şakır
Ve kar…
Altmış yıldır dönüyorum,
vakar!
Ve sevdiklerim var
Çocuk, genç, evli, bekar
..
Altmış tur atmışım güneşin çevresinde
altmış tane dört mevsim yaşamışım
altmış tane oniki ay..
Bilmiyorum daha kaç turum var
Hep başladığım yere geliyorum
Dön babam dön!
Dönüyorum
Yıldızlar göz kırpıp duruyorlar derinde
uçsuz bucaksız kapkaranlık bir bahçe duruyor önümde
Kim koydu ki beni bu gemiye?
İpin ucuna bağlanmış taşa benziyorum,
Gemiye çakılmışım, dönüyorum
0 bahçeye gidemiyorum
..
Ne suç işledim ki geçmişte?
Neden dönmeye mahkum edilmişim,
böylesine!
Üstelik,
'geldiğin yere gitmek te var' diyorlar
..
Nereden geldim ki ben?
Gemim, sihirli gemim!
Geldiğin rotayı mı izleyeceksin yine?
ve affa uğramış olacak mıyız o yerde
Bilmiyorum!
Dönüyorum!
.Dönüyorum...
................
…………..********……….
10.06.2010
Kayıt Tarihi : 10.6.2010 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu sabahki yolculuğum sırasında yazlıdı.
Neden dönmeye mahkum edilmişim,
böylesine!
--
Belki bize dışarı çıkmak için izin vermemişsinizdir.:))
ya da sabah sporuna soğukta kar üzerinde zıplattığınız içindir bizi :) Af konusuna gelince ,affedilecek suçunuz olduğuna inanmam ben..sevgiyle..
TÜM YORUMLAR (1)