Dön Artık Dayanamıyorum…!

Hep uzaklara mı bakacak gözlerim.
Ve ben hep susarak bekleyecekmiyim.
Bak ellerimde sen kokanlar…
Bu kaçıncı yağmur bilmiyorum.
Beni saçlarına düşen yağmurlar anlar...
Bazen derin bir iç çekişimsin
Bazen de bakışımdaki telaşsın hiç bitmeyen
Çoçuksu bekleyişlerim acaba ne gün son bulacak
Ve ben hep böyle bekleyecekmiyim
Bir heceye gizledim efkarımı yıllardır
Ve tik taklara hapsoldu bak benlerin,
Ağlamak mı care değil cok denedim...
Artık dokunabiliyorum bulutlara
Bazen yağmur oluyorum sağnak sağnak…
Bazense nerde estigimi bilmedigim rüzgar
Ve en kötüsü olmak istemediğim bir yaprak
Sırf sen istediğin için.
Bak! artık ağlamıyorum…
Şu küçüçük bedenimdeki o dev beni görüyorum
Kendimi görüyorum kırılan aynalarda.
Beni gözyaşlarım büyüttü
Hıçkırıklar masalımdı
Senden sonra yalnızlık üstümü örtü
Başımı koyduğum yastığa inat büyürdü düşlerim ıslak ıslak…
Ve ben her uyandığımda
Tek ve hep aynı sesle yıllardır irkildim...
Düşlerin kırıldığını yeni değil …
Sen gidince öğrendim
Sen gidince son kez ağladım...
Sustum! bekliyorum
Dönüşüne saklıyorum gözyaşlarımı..
Bak! ellerim sema da dualar ediyorum
''Ey Allah’ım sevinçten ağlayacak mıyım! ! ! ’’