Anne, ben sana bu dünyada doyamadım,
Belki öteki dünyada…
Hasretinle büyüdüm, yürüdüm, konuştum,
Benim için daima bir serap oldun,
Ara sıra gelen bir hayal,
Bir vardın, bir yoktun.
Uykuya hiç doymazmışım,
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Herkesin gözünde bir sevgidir ama nedense
çoğunluk kaybedene kadar anlamaz.
Ben ise annemi ne kadar sevsemde kalbini kırmadan yapamıyorum.Aslında elimdeyil ama ne yaparsın.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta