Anne, ben sana bu dünyada doyamadım,
Belki öteki dünyada…
Hasretinle büyüdüm, yürüdüm, konuştum,
Benim için daima bir serap oldun,
Ara sıra gelen bir hayal,
Bir vardın, bir yoktun.
Uykuya hiç doymazmışım,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Herkesin gözünde bir sevgidir ama nedense
çoğunluk kaybedene kadar anlamaz.
Ben ise annemi ne kadar sevsemde kalbini kırmadan yapamıyorum.Aslında elimdeyil ama ne yaparsın.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta