Dön Artık Şiiri - Mircevat Ahıskalı

Hayatta hiç sevmediğimiz
Ve alışamadığımız
Beklemektir!
Buna rağmen ömrümüz
Beklemekle geçiyor.
Şimdi de bekliyorum.
Çocukların işten gelme vakti,
Yemek hazır, sofrayı kurdum,
Bekliyorum.
Bir zamanlar seni beklediğim gibi.

Yıllar oldu gideli
Bir haber alamadık.
Aradık, araştırdık, bulamadık
Ama unutmadık, unutmayız.
Bekliyoruz, bekliyorum.
Bir zamanlar işten gelmeni
Bekleyen gibi.
Şimdi de nerede olduğunu bilmediğim,
Gurbetlerden dönmeni bekliyorum.

Bekleyeceğim.
Çünkü, sana aitim.
Bekleyeceğim çünkü,
Hayatın bütün zorluklarına
Berabercesine,
Omuz omuza verip,
Göğüs gerdik.
Kuru bir lokmayı paylaştık.
Acı ve tatlı günleri
Beraber tattık

Bekleyeceğim çünkü,
Sen bu ailenin temelisin.
Geçmiş günler hatırına,
Çocuklar hatırına bekleyeceğim.

Bekleyeceğim çünkü,
Senin unuttuklarını ben unutmadım.
Evet unutmadım!
Yıldızlar altında kurduğumuz
Hayallerimizi,
Birbirimize verdiğimiz sözleri,

Hani iyi günde, kötü günde
Beraber olacaktık?
Hani ahdimize sadık kalacaktık?
Hani bizi ölüm ayıracaktı?
Niye verdiğin sözleri unuttun?
Niye yanlış yol tuttun?

İşte hayallerimiz gerçekleşti.
Arzu ettiğin oldu.
Dedeler safına sen de katıldın.
Dillendi bile
İlk sözü dede oldu
Hiç görmediği dedesini çağırıyor
Bekliyoruz haydi dön artık
Geçmiş günler hatırına dön
Boynu bükük yavruların
Hatırına dön

Sen gideli ben kapıyı kapatmadım
Dönene kadar da kapanmayacak.
Bekliyoruz haydi,
Dön artık..