Dön Artık Şiiri - Gökhan Bozdoğan

Gittin..!
Hergün yüzümde doğan güneşler gibiydin sen,
Her gece yüreğimi aydınlatan yıldızlardın...
Umutlarımdın,
Taa sonsuzluklardan gelen.
Adının ne olduğunu bilmediğim,
Fakat hissettiğim.
Umutlarımdın,
Hayallerimi verdiğim..!

Şimdi sensizim,
Yaşam öylesine hüzün kokuyor ki,
Yaşayamadığım tadını alamadığım
Adını bir türlü koyamadığım..!

Şehir öylesine boş ki;
Caddeler sokaklar öylesine sessizki sensiz..!
Her pazar gittiğimiz gül bahçesine
Gitmez oldum,gidemez oldum.
Sensizliği sen dolu anılarıla yaşamamak için,
Güllere verecek cevap bulamadığım için..!
O güller ki boyunları eğik şimdi...

Evi biliyorsun bıraktığın gibi
Bir kadın eli istedeği belli..!
Hüzünlerimle yaşıyorum karanlıklarımda,
Perdeler kah açık.kah kapalı,
Güneş eskisi gibi doğmuyor odama.
Eskisi gibi aydınlatmıyor yüreğimi..!
Çiçeklerin kurudular hergün suladığım halde,
Sana karşı olan özlemlerini gideremedikleri için,
Sesini duyup,
Ellerini tutamadıkları için..!
Yatağım düşman oldu senden sonra,
Öylesine taştan ki;
Yorganım öylesine soğukki sensiz..!

Hadi dön artık,
Yüzümde doğan güneşlere,
yolunu gözleyen çiçeklere,
Umutlarımı bekleyen hayaller dön..!
Hadi dön artık,
Yüreğime,
Bir ömrü beraber tüketmeye dön...
Hadi gel artık..!