Saatimi gelişine kurmuşum
Yokluğunda geçen zaman aralığında.
Kendimi bilsen nerelere vurmuşum,
Orada duruyor adın,o dut ağacında.
Okyanuslar kabarırdı görmeyince içimde,
Bilsen,ben benliğimi öldürürdüm sensiz.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla