Dön Arkanı Git Şiiri - Mustafa Bayar

Tamam! Dön arkanı git,
Bir taş dalgalarda seker gibi,
Şimdi aşkım klozette bir izmarit,
Üstüne sifonu çeker gibi.

Gittiğin yollarda açar pusu,
Bu gafletin gündüz uykusu,
Zümrüt taslarda bir avuç ılık su,
Birisi ardından döker gibi.

Bir uçtan bir uca kadar,
Yol boyunca keder var,
Bu işler hep böyle can yakar,
Tırnağı etinden söker gibi.

Başımdadır hâlâ terk edilişin tacı,
Soyarlar beni bu geceler yağmacı,
Ve yokluğun sebil bir incir ağacı,
Gönül ocağıma diker gibi.

Son vazife kendimi kucaklarım,
Böylece sonlandı yapacaklarım,
Bir kuru daldır şimdi bacaklarım,
Olduğu yere çöker gibi.

Vurulur da alnından her bir neşe,
Papatyan verirken yüzünü güneşe,
Adımdan sebebiyet bir menekşe,
Baharda boynunu büker gibi.

Öğren Hercaî, böyledir bu dünya,
Elbet eriyeceksin doya doya,
Sonunda bir bardak demli çaya,
Atılan küp şeker gibi.

(Hercaî)