Masallarım bitti anne...
Bir varmış bir yokmuş mutluluklardan yoruldum.
Senin huzurunu özledim.
Kaf dağının eteklerinden çiçekler getiremedim sana.
Korktum dikenlerden.
Canım yandı onlardan; kanadım, sana geldim.
Yaralarımı sar anne...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Okuyanın kalbini titretebildiysen, burnunun direkleri sızladıysa eğer o şiiri yazmış olmak için ya da bir yarışmaya katmak için yazmamışsındır. Şiire kalbinizi kattığınız ve gözlerimi yaşarttığınız için teşekkürler..anne ile ilgili diğer şiiriniz için aynı şeyleri söyleyemeceğim.Üzgünüm.şiirlerinizin devamını dilerim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta