Dön Şiiri - Süleyman Bayram

Bir uçurum kenarı yokluğun,
Uçsuz bucaksız bir sonsuzluk gibi.
Yıldızlar kadar parlak, ve somut
Fakat bir o kadar da uzak varlığın...

Senden sonra sadece takvimlerdeki mevsimler değil,
Yağmur sonrası gökkuşağının bile değişti renkleri.
Dalga dalga hasretler vurdu semtimin sensizlik kıyısına,
Özlemler bir bir hançerledi yüreğimde oluşan boşluğunu
Ve daha bir büyüdü sensizlik,
Ve daha bir acıyla hissettim yokluğunu...

Sen gittikten sonra,
Hiçbir adres tarif edemedi bulunduğun diyarları,
Ne sorabileceğim bir hancı kaldı gitmediğim
Ne seni bir kere gören bir yolcu.
Öyle bir gitmiştin ki,
Sanki hiç var olmamıştın...

Ve ben;
Eğer ellerini tutmasaydım bir kere,
Sımsıkı sarılışlarımız olmasaydı bu bedenlerde,
Hissetmeseydim sıcaklığını,
Görmeseydim yosun gözlerini,
Ve sesini duymasaydım,
Yürümeseydim şuan başı boş gezdiğim bu sokakları seninle,
Yazdığımız ve söylediğimiz bir şarkımız olmasaydı,
Bu resimlerimiz durmasaydı baş ucumda,
Telefonumda hala mesajların,
İçimde o güzel kokun kalmasaydı,
Emin ol, dön demezdim sana...

Msn: yalnizsairlive.com