Dön Şiiri - Hüseyin Alan

Tehammül yok arzulara
Olsun yokların gidişleri
Sevgiye katılsın huzurlar
Ne garip aşkta fakirlik

Cisimleşmiş talihin yortusu
Bir rana tulu adiyor apaçık
Göz hayata yummuş kapaklarını
Hüzün kuruntularına karışıyor
Kalp havuzunda...

Taşlaşmış sözler nefretle
Hançerli acı ciğerimde
Yürek hortluyor ağlayışları
Dikenler batıyor düşlerime

Ateş sahipsiz dipsizlik
Herşey sonda hiçten arız
Yağmalı, bencil ürperti
Darmadağın kalp sevgisi

Yalnız ve yapayalnız akıyor sırlar
Yağmur ıslatıyor
Kör hayalleri
Dürtüyor imgesiz sevdalar
Zaman kırılıyor
Dumanlanıyor mutluluklar

Yalan gönüldeki sevgisizlik
Temkinli saniyeler
İçinde gezişlerde korkular
Dön yaldızlı gecenin
Destansı anlarına....