Dön Şiiri - Dervişe Güneyyeli

Kimsesiz gittiğini sanırken
Kaç yüreği de sarınmışsın kim bilir.
Kim bilir kaç şiir düşmüştür peşine
Seni bulmak ümidiyle.
Nice tınılar doku/n/muştur usulca
Ve giyinmiştir gönlünü.

Ah, bir gözyaşı notasında
Dökülsem ellerine
Ellerini sürsen yüzüne
Sürünsem gözündeki kirpiğe.
Nice yaşlar koyverirken kendini
Karışsam dudağındaki kıvrıma.

Haşa, tendeyim sanma
Niyetim ruhunun nefeslendiği
O nadide noktada dokunmaktır sana.
Ve kolayca kimsenin ulaşamadığı
O iki dudak arasından
Sıyrılıp akmaktır nefesin kaynağına.

Sen,
Kimsesiz gittiğini sanırken
Ve soğuk yüzleşmelerle çarpışırken
Varsın,
Kimsesiz bil
Ve düş en karanlık koya...
Bilmediğin bir kaynaktan
Sıcacık hayat akacak
Ölümcül yaralarına.
Varsın,
Bana dönüştüğünü hatırlama…