Domuzlar Şiiri - Orhan Özer

Fitnenin yuvası o çirkef yerde
Sırtlanı alkışa boğmuş domuzlar
Boşuna sormayın insanlık nerde
Sırtlanı alkışa boğmuş domuzlar

Ormanlar kralı derin uykuda
Kaplanı, panteri dilsiz, suskuda
Cümle âlem hüzün onlar coşku da
Sırtlanı alkışa boğmuş domuzlar

Dağları aşamaz çift başlı kartal
Ova ya hükmeder çelimsiz çakal
İçlerinde boynu bükük bir maral
Sırtlanı alkışa boğmuş domuzlar

Horoz akşam öter sabaha kalkmaz
İnekler, develer ardına bakmaz
Ayıda post kalın kafaya takmaz
Sırtlanı alkışa boğmuş domuzlar

Sahipsiz çölde tilki yüreklenmiş
Bozkurdun otağına çöreklenmiş
Ceylan, sıçan ağzında sürüklenmiş
Sırtlanı alkışa boğmuş domuzlar

Yıllardır esaret altında bozkurt
Yakınken el oldu nice vatan, yurt
Nefesi der gel de etme bunu dert
Sırtlanı alkışa boğmuş domuzlar

Nefesi (Orhan ÖZER)