Her sabah
Yeni bir güne başlarken
Fırından yeni çıkmış
Bir yanı yanmış
ekmek gibi olurum
Gözlerimin damarları
Karların üstünde vurulmuş
Bir ceylan yavrusunun kanları gibi
Kıpkırmızı görünür aynada
Doğan güneş
Ay gibi gözükür penceremde
Geceyle gündüz birbirine girer
Yeni gün başlamadan biter
Her gün ömürden
Domino taşları gibi gider
İşte her sabah o aynada
Görünen yüzüm değil
Çocukluğumdur
Gözlerim misket olur
Kulaklarım kale olur
Burnumda kaleci
Kim silebilir
Çocukluktan kalan
O güzelim izleri?
Saçlarım köyümün yaylasıdır
Kaşlarımınsa her teli
Yaylada otlayan kuzular
Bir domino taşı daha
Devrildi ömürden
Aynada çocukluğumdaki anılar.
Kayıt Tarihi : 23.5.2021 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!